çivitle ağartırken yüreğin gergefini
griye boyadı pespaye hayat beni

ayrılık yağınca
iliklerime kadar ıslanmış
geceleri hayalini
gözyaşımla imzalamıştım

değirmende ağartılmayan saçlar
kör talihin elinde karlara bulanıp
üzerinde hicran tokasıyla birlikte
hediye edilmişti

umutlar un ufak olmadan
bembeyaz buğday iken
değirmende öğütülüp
sonra da kucağıma
esmer zerreler halinde dökülmüştü

kırık misket biriktirdiğim
ömür havuzunun başına
ishak kuşu tüneyip
sapanla avlamak isterken
başıma kargalar üşüşmüştü

-her yıldız kırık bir düş
her birinin adı bende saklı-


hani şirket-i hayriye gemisi demir alırken limandan
dumanı karışırken Hiroşima ya
gördüğün kurşuni bulutlara karışan
paramparça olan yüreğimdi

kırık bir dal suya düşerken su yanmıştı
hatırla!
hatırla kırık düş gölünü
eğilip almak isterken
her gün isli aynalara yansıyan
suretini görmüştüm

şimdi anladın mı
rengini oltu taşından alan kederin
boynumda neden asılı kaldığını
ve
avucumdaki kader çizgisinin
dikenli patikaları dolaştığını...



Saba35