Uykularım firarda...
Uykularım firarda, gözlerim bekçisi oldu zamansız yangınların
Yastığım yorgun bir ruhu istemiyor ki Bulutları düşlüyorum; arsız bir serzenişin soğukluğunda Tane tane hüzünler neden bana yağıyor ki?... Uykularım firarda, yüreğim yorgun argın çarpmakta yatağımda Yorganım hasret kokar; kollarım boş dururken Bir gül açmıştı oysa ki; daha dün yanağımda Şimdi yakıp geçer damlalar; ruhum alevlerde yanarken... Uykularım firarda, uzaklarda atarken duru yüreğin senin Kör karanlıklarda gezinir dururum amansızca Yılların acımasızlığı çok şeyler götürmüşken benden Koskoca bir yürek ağlıyor bak; hıçkırarak çocukca... Metin Kaya İLHAN Faroz TRABZON |