Senden gelen...Bir yerlerde nefes alıyorsun ya, dünya gülümsüyor bana sırf bu yüzden Ve beni bana rağmen yok sayabiliyorsun ya, vicdanım gülümsüyor sana sırf bu yüzden Hala kımıldayamadım evet ve bilesin ki sen vardın sebep... kendimi düşündüm belki de ilk kez ve sonsuz yollara çıkamadım iyileşmeden... kalbim gülümsüyor sana sırf bu yüzden Dağ, taş, güneş ve ay şavkından suretini seriyorken önüme ve her özleyiş açıyorken yara yüreğimde... Varlığın gülümsüyor bana en içten. Devrim Tülay 24 kasım 2012 |