kendi doğumunu engellemekte geç kalmış biri
Hava seni soluduğunda
ya da bir bardak su seni içtiğinde çiçekten pencereler açtığında dallara bahar gözler mavinin en derinine indiğinde toprağın ağzına yakınsan selamsız martılar geçer yanından ve şarkılar ve gülüşler ve boşa geçen öğleden sonraları sevgili içinde kırılmış buzdan bakışlar gibi hemen her şeyin bir şekli olduğunun farkına varırsın ölümlerin bile… |