ayrı dünyalar
kim bilir bazen
bir kayboluştur o nihayet susmalar da çok şey anlatır madalyonun tersinde fırtınalara kapılınca haykırışlar durulmanın habercisidir elbet düşüncelere teslim olan duygular çarp, böl, eksilt nafile bana haber ver toplamı nedir duygu sellerinin açanı da var aşikâr solanı da var en güzel renklerin sonuçta özlenen belli sınırları zorlamaktan ne çıkar kara bulutların gölgesinde efkârın kaya bedeni keyif çatar sen ağlamak istersin yıldızlara karşı lakin ayrı dünyaların yolcuları her bakışında, her sözünde küllenmeyen yangınlarına odun atar 19.11.2012-Ahmet BOZTAŞ |