.........ManşetHer sabah Gözlerinin uçurumundan süzülür Sensizliğin Gün dönümü Gölgesine sığındığım güneş Hasretin arifesinde Niyet tutar yaşam Bayramsız el öpen hiçlik Kuşluk kanadın da sol yanı sancılı Açılmaz kapılar çıkar karşına Şeker toplayan çocuk mahzunluğunda Boş poşete birikir özlemin Çadır açıp yalnızlık otağında Efsane yazar dilsiz kaldırım taşlar Yalancı tebessüm ilişmiş nemli duvar Üstün de bay/kuşlar Çevirir gecenin karanlık sayfasını Ağdalaşmış yokluğuna yapışır hayal Odak noktası “sen” Teğet geçen kurşun ağırlığında yazılır Son manşet Haber(siz)siniz ! ....Ümmü AŞCI |
UMUT ve DOSTCA