Hüznün neresinden dönersek mutluluktur
Erkek;
En tatlı rüyayı En tatsız kabusa çevirdi gidişin Gecenin bir vakti Yazıyorum, alın yazım sandığım seni Kağıda yazıyorum Masamın altında ki çöp kovası bir yırtılmış sayfa daha beklerken benden Ben uyuma ve unutma çabasındayım Başta seni olmak üzere herşeyi Gerçi sen herşeydin, tamam seni unutuyorum Gecenin en iğrenç saatleri Lakin, kelimelerin kalemime en rahat düştüğü saatler Ve gözlerin geliyor aklıma, gözlerimden mahrum kalan gözlerin Bırakıyorum yazmayı ve masamın altındaki çöp kutusu emeline ulaşıyor Bir yırtılmış sayfa daha. Annemin ’artık uyumacakmısın oğlum ?’ demesi ile birlikte Kafamı yastığa koyuyorum ve seni dinliyorum. Kız; Doğruyu soyleyebilecek kadar cesaretin var mi ? Yada yüzüme konuşabilecek kadar yüzün. Yitirdiğin sevginin ardında bıraktığın gözleri biliyorum. O gözlerle bana baktığın günleri hatırlıyorum ;Kaçıyorum senden usulca Küllerinden doğması imkansız bi ilişkinin; son demlerindeyim Ve biliyorum ki sen ve ben, biz olamayacağız hiçbir zaman Sen aklına getirdiğin gözlerimde yanacaksın Bense dilinden çıkan sözlerinde Birleşmesi mümkün olmayan iki nehir gibiyiz artık, Farklı denizlere karışıyoruz gizlice. Erkek; Giderken son bakışını mühürlemiştin gözlerimin önüne Keşke yansam ! Acı üstüne acı çektiriyor Ama öldürmüyor Acılarla donatılmış bir masanın başındayım Sindiremediğim en adi acı ayrılık Ve sensizlik şarabı, içimi yakıp kavuran Gözlerini kanıma karıştıran Sarhoş eden ama uyutmayan Dışarı bile çıkamıyorum, olurda senin onunla görürüm diye Önceden koşarak bana sarılmaya gelen sen. koşar adımlarla adımlarla gizlice benden uzaklaşırsın diye. Af istemeye yüzüm yok, gücüm yok Cesaretim ölümün eşiginde paramparça Hani demiştin ya ? ’Birleşmesi mümkün olmayan iki nehir’iz artık, Farklı denizlere karışıyoruz gizlice.’ Okyanusta karşılaşacağımız günü bekliyorum Çaresizce.. Kız; Ölüm diyorsun bana Yine herşeyin kolayına kaçıyorsun Pişmanlıklarını, acılarını göğüslemekten korkuyorsun Bana sevmeyi, sevilmeyi öğreten sendin Son öğrettiğin şeyi bilmek ister misin ? Bana bıraktığın bu tarifi imkansız acı sona erer mi ? Sona erdiğinde ben bende olur muyum ? Sen bende olur musun ? Biz yanyana olur muyuz... ? Içim paramparça, savruluyorum her bi yana ; Sana çıkmıyor bu yollar İyice kayboluyorum, iyice kayboluyorsun Yaşamak sensiz anlamsızlaşıyor gitgide Erkek; Uzatmaya gerek yok Hüznün neresinden dönersek mutluluktur... HİDAYET YILMAZ/ BUŞRA ERİM |