Gitmek...
Gitmek;
Senin kararın en başından beri buydu... Şimdi pişman mısın kararlarından Yoksa memnun mu? Bilmiyorum... Gittiğin yeri sevdin belki, Gurbet olsa da, Bir zamandan sonra Sen de alıştın ayrılığa, Alışabildin... Yine de özlüyorsundur ama, Beni olmasa da Memleketini... Hem, İnsan doğup büyüdüğü yeri özlemez mi? Unutmaz da, Doğdurup öldürttüğü sevgilileri gibi... Evet, O sevgililerden biri de benim... Bir çok cinayette adın geçiyor, Belki de bin tanesinden sadece biriyim. Önemi yok bu şiirlerin, Kanadığının en çokta, Çirkin bir renkte... Gitmek; Sürekli öznesi olmak istediğin bir fiildir. Kalmak yerine... Ahmet Kastancı |