Ayrıldık...
Nefesini hissedecek kadar yakınken birbirimize,
Aynı havayı soluyamayacak kadar uzağız artık...

Bu saatten sonra...
Duran bir saatten bahsediyorum.
Geri dönmezsin asla,
Biliyorum...
Dönme de zaten,
Bıraktığın yerde yokum!
Çünkü ben de gittim ardından,
Olabildiğince uzak diyarlara...

Önceden bulunduğumuz yerleri,
Daha önceden birçok kez birlikte gittiğimiz yerleri;
Görmüyorum artık.
Anıyla karışmış hayal olarak bile,
Görmüyorum...
Gözümü kapatmak zorunda kalmıyorum bu yüzden,
Bazen...

Ayrılmak için gidiliyorsa,
Unutmak için de gidilir sevgilim.
Bunun için gittim işte ben,
Unutmak için gittim!
Ama hiçbir şey seni hatırlatmasa da;
Unutulmuyorsun...
Dünyanın bir ucunda olsan da,
Seni andığım vakit
Dilimin ucuna geliyorsun...

Bu saatten sonra...
Duran bir satten bahsediyorum.
Bir gün "siz" diye bir hitap kullanmak zorunda kalacaksam da,
Bu hitap;
Seni ve kızımı kasdetmeliydi...
Seninle tanımadığım bir adamı değil,
Yani; canıma değil...

Ahmet Kastancı