P e s !istemem; aklında dolanan tilkilerin kuyruklarına asılmak… halim egemen olma dürtüsünden bir hayli uzak. haset etme n’olur derdinden bahset bana! benim gibi hüzün var mı içinde? alıp koparan şu karanlık göklere… kah kanatlandıran, kah yerçekimince sırtı yere vurulan! ne dedin efendim? her nefes göz nuru olmalı mı dedin? tatlı bir biçim verebilmeli hayata öyle mi? şiirin sonsuzlukta ahenkle uçuşu gibi hiç kulaklarını çınlattı mı sessiz gecenin senfonisi? sevdin mi yari benim gibi? hayallerin var mı eller tutulur? dostlarını yar bildin mi? kardeş! tezgaha mı düşürdün bizi? p e s ! bunlar için değil mi bütün heves? çaktırmadan kambur feleğe; saydın mı ömrüm kaç nefes? Hidayet DAL/can sokağı lambaları |
harika bir mola gibi geldi sayfan, dinlendim...
saygı ve selam ile...