VAY Kİ
Ben sıramı savdım dertten kederden
Aldım alacağımıda hak’sa kaderden Vay ki dillere düşen şu halime Sorsalar beterim bir derbederden... Sarıp sarmalarken beni azaplar Dengeleri bozdu bütün hesaplar Vay ki adaleti bekleyen ruh’um Teninden sıyrılır mı ızdıraplar... Derdi derya içinde bir katresin Kulağın kendi çığlığını işitmesin Vay ki pişmanlığa bakan vicdanın O gün bağışlanmaktan vazgeçmesin... Gözlediğin yollardan kim gelecek Halin nice kim sorup öğrenecek Vay ki iki cihan’a asık yüzün Binbir vebal gölgesinde sönecek... Suretinden yansıyan o ben miyim Ardın sıra sürünen gölgen miyim Vay ki bensem bu karanlığa doğan Gelen sensen söyle ben giden miyim... Bizi böyle yakıp kavuran nedir Bir kin ise zülm eyleyen kimedir Vay ki hayaliyle düğümlendiğim O bekleten,o gelmeyen nerdedir... Aklım ermez aşk-ı derun işlere Garip gönlüm kaybolur girse düşlere Vay ki sevdasına yandığım neyse Derler ki ceza’ymış kaybedenlere... 08.11.12___00:50 |
Tebrik ederim.