YAKARLAR BENİHoyrat el uzanmış sineme değer Kızgın sac’a atıp yakarlar beni Her nefes alışta ölmüşüm meğer Acımadan tutup yakarlar beni Bağrımda yanan bu ateş nasıl kor Neler çekerim ah bir de bana sor Kan ağlarken için gülebilmek zor Canevimden söküp yakarlar beni Düştüm yaban ele oldum divane Yüreğim gark oldu yıkık virane Eridim kül oldum ben yana yana Sahralara ekip yakarlar beni Feryadımı işit duy avazımdan Kalem böyle çalmış alın yazımdam Gözümdeki yaşlar sanma nazımdan Kör kuyuya döküp yakarlar beni Yakutiyim artık çektiğim yeter Her günüm dünümden dahada beter Acılar yol olur gönlümde yiter Temelimden yıkıp yakarlar beni |