senin yazın, benim kışım
Kalbimin kan dahi gitmeyen
En ücra köşelerini zapt eden Bir meçhuldün sen... Geldin.. Her zerreme seni ulaştıracak yeri buldun. Oraya sahip oldun Ve sonra sonbaharı geldi kalbimin Hep yaz olacak değil ya Sen son baharı beğenmedin Ve başka kalplerde yazı bulmaya gittin Umarım bulursun sevgilim Ben de bulamadığın yazı Umarım ulaşırsın yazına... Ben ise senin beğenmediğin yazları bile yaşamıyorum artık Aradığın yazı bulurken yazsız kalma diye sevgilim Sen giderken yazımı senin mevsimlerine ekleyip Kışını ben aldım Sen benim yazıma öyle kaptırdın ki kendini Kendi yazın zannettin Ve mevsiminden bir kış eksildiğini fark etmedin. Ama her şeye rağmen; Her mevsimin bir güzelliği var.. Sen beğenmediğin kışa Ben ise hasret kaldığım yaza muhtaç olacağım. Sen fark edeceksin O sahip olduğun ikinci yazın Benim yazım olduğunu Ve geri döneceksin sevgilim Fakat ben tek başıma O amansız geçen kışlara Göğüs geremeyeceğim... Sen geldiğinde Elimde bir kibrit parçası ve donmuş olarak bulacaksın beni. İşte o zaman anlayacaksın seni ne kadar çok sevdiğimi O zaman farkına varacaksın gerçeklerin Ama iş işten geçmiş olacak. Ben ise sana kazandırdığım yazın Verdiği mutlulukla ulaşacağım sonsuzluğa Çünkü sen o yazı Ben de aramış olacaksın en son. Benim yazıma sahip olacaksın sadece Şimdiyse başka kışlar aramaya başlayacaksın Başka yüreklerde Fakat benim yazım Hep yaşayacak seninle birlikte... |