her gün cepheden dönen yalnızlığın kaybedişlerini avuttum ben ve henüz vazgeçişlerin kalp atışları durmamıştı gölgemin gözlerinde kuytularda hücuma hazır bekleyen haklılıklar nedense yansıtıyordu kırılgan yanlarımı
ki,,,,, kendiyle savaşmayı unutan ruhum savrulurken içselliğin gerçek niteliklerinde birden rüyalarım ellerin oluyordu ama sen bilmiyordun zaman kadar ağırdı düşlerimin şemsiyesini tutan çocuk yanım
şimdi büyümeden kazanan anların peltek inlemeleri halen kayboluyorum sorgusuz bir özlemin içinde kurtar beni teri kendi kirpiklerinden sızan yalnız gölgelerin içinden
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yalnız gölgeler şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yalnız gölgeler şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
sevgili arkadaşım, değerli şairem. Çok güzel, duygusal ve usta işi bir şiir okudum seni, seven yüreğini, güzel gönlünü kutlarım.Başarılar.Kucak dolusu sevgilerle başarılar.
Anlatılan içinde kaybolurcasına okunası bir eser.. Her mısra aralığında bir diğerini merak ettirircesine gül mevsiminden gönük iklimine yağmur yağdırırcasına hüzün, öylesine sitem, öylesine sessiz bir isyandı.. Çok ince bir ağ gibi örercesine yakaladı kalbimizin derinliklerinden bir akşamın diğerine koşan hicranını.. Mükemmeldi Saygılarımla Tebriklerimle İsmail Yılmaz
Şiir içinde sadeliği ve içsell anlatımıyla bir öykü barındırıyor, ki okuduğum bütün şiirlerinizde bu yanınızı gözlemlemekteyim, farklı ve özgün tarzınızda şiir yolundaki katkılarınız gerçekten takdire şayan ve değerdedir... Saygıyla kutluyorum...
her gün cepheden dönen yalnızlığın kaybedişlerini avuttum ben ve henüz vazgeçişlerin kalp atışları durmamıştı gölgemin gözlerinde kuytularda hücuma hazır bekleyen haklılıklar nedense yansıtıyordu kırılgan yanlarımı
ki,,,,, kendiyle savaşmayı unutan ruhum savrulurken içselliğin gerçek niteliklerinde birden rüyalarım ellerin oluyordu ama sen bilmiyordun zaman kadar ağırdı düşlerimin şemsiyesini tutan çocuk yanım
şimdi büyümeden kazanan anların peltek inlemeleri halen kayboluyorum sorgusuz bir özlemin içinde kurtar beni teri kendi kirpiklerinden sızan yalnız gölgelerin içinden
Çok derin ve duygusal yanı ağır basan harika bir şiir okudum, kalemin daim olsun...