UMUDUM TOPRAĞA DÜŞÜYOR ANNE
Gözlerime gayrı perde takmalı
Umudum toprağa düşüyor anne Kırk yıllık ömrümü toptan yakmalı Can evim heyelan yaşıyor anne Her sarsıntı bir parcamı alıyor Gönle ateş dilde bir ah kalıyor Ecel her fırsatta haber salıyor Ruhum ona doğru koşoyor anne Mevaradır düşler yol bitmez oldu Gözyaşım kurudu yine kan doldu Hazan olmasa da güllerim soldu Sabır dediğim de taşıyor anne Gülistan bağında güller açmıyor Kanadı kırılmış turnam uçmuyor Geç diyorum deli gönül geçmiyor Gayrı dert boyumu aşıyor anne Bir kırık sazım var döşüme çektim Hüzün yaylasına gonca gül ektim Rahmana yöneldim boynumu büktüm Bütün damarlarım üşüyor anne Kul Garip olamam garip kulum ben Çürüsün bedenim dökülsün bu ten Yeter ki hakkını helal eyle sen Her zerrem bir ayrı pişiyor anne Emine Çerçi |