Ateşin közünde dağlanan gönlüm
O yar ahvalimi bilmez mi sandın
Zikrine amade geçen tüm ömrüm
Kulunu terkeder gelmez mi sandın
Ne oldu da bu dünyadan usandın

Nice zaman tutmadi mı elinden
İsmini bırakma bülbül dilinden
Aşkı öğrenmişiz Mekke gülünden
Şu şaşkın haline gülmez mi sandın
Ne oldu da bu dünyadan usandın

Uğramasın gayrı gam ile güman
Çökmesin yoluna sis ile duman
Yıkılmış duygunun tamiri iman
Kulun günahını silmez mi sandın
Ne oldu da bu dünyadan usandın

Beşersin ya herkes gibi sıradan
Ne farkın var mor sinekten arıdan
Tövbe kapısını açan Yaratan
Kapıdan içeri almaz mı sandın
Ne oldu da bu dünyadan usandın

Yolun sonu belli imtihan kesin
Duruşması vardır bilki herkesin
Hakim savcı baki çıkar mı sesin
Eş dost namazını kılmaz mı sandın
Ne oldu da bu dünyadan usandın

Kul Garib’im gönül sana sözüm çok
Misafirim bu hayatta gözüm yok
Yeter ki Rabbime varayım ak pak
Ecel kapımızı çalmaz mı sandın
Ne oldu da bu dünyadan usandın

Emine Çerçi