BEYAZLAR VE DAHA BEYAZLARKapılar kapanıyor bir bir Gözlerine çer çöp dolmuş baharın Sular duru değil buralarda Ve en bulanık yerinde Yüzüyorum İçine hapsolan ne varsa Görüyorum Karanlığı taşlıyor Eli cemreli birisi Her gece delip geçiyor besmelen Çarmıha gerili iblisi Bir meleğin ruhuna Irmaklar akıtıyor cemreler Cemreler ki İçimde Yaşayan karanlığı deler Ne gelirse genç iken Gelirmiş başa Şükür ölmedik Şükür erdik bu yaşa Yaşa sen de ben gibi karanlıkla Ama bu yükle dava güdülmez Kanı kanla Sonuda sonla yıkamazlar Başlangıçlar iki sepete ayrılır Beyazlar ve daha beyazlar… |