ne diyebilirim
bil ki asla
yuvada yem bekleyen aç yavru misali duyguları beslemedim sana yarınların aydınlığı dedim taze canına ülkemin zenginliğini yükledim gözlerindeki parıltıya serçe kanadında bir seda her daim kulaklarımı çınlatır işte bu yüzden sanma, baban senden uzaklardadır haberin olsun nafile çiğnemedim şu yalan dünyayı yine de hayallerime dair kaygılarda payın vardır neyleyim suyu tekin değil çağlayan pınarın ne kadar yorsan da şimdi aklını heveslerin puslarından ruhuma yabancısın eminim ki ancak ve ancak torunlarım olduğunda kulaklarımı çınlatırsın ne diyebilirim evlat sonuçta sen, bulutlarımdan düşen bir damlasın kaç kere şahit oldum insan sellerinde kayaların set olmuş perdelerinden nice zaman şarkısını dinledim avcı bakışların 22.10.2012-Ahmet BOZTAŞ |
Çok güzeldi.Can-ı gönülden kutluyor, saygılarımı sunuyorum