istesen de
lafı mı olur be can
yıldızların resmini çiz benden yana kaç kişiyiz biz eski zamanların erdeminden kalan kaygımız ne, sancımız ne bir gece vakti, mavi ışıklardan karanlığı bölen sedaya şapkamı çıkarabilirim ancak yaşar gibiyim kendi kimliğimden çok uzaklarda bari sen ne olur, gözlerime öyle bakma anlıyor musun hazana güller serptim hatıralardan eksilmek gücüme gider bir sebepte bin neşeyi bölme hancı geciktiğin yeter artık al şu kara sineği bardağımdaki sudan ah be ah kalbimdeki yarayı deşti yine ezgiler yüzümdeki acı tebessümün kahramanı duvardan saçlarını serpiyor bağrıma şimdi yere bırak elindeki bütün tabakları, kırılsın nafile çatlama kuraklarımda izin verdiğim kadar savrulursun rüzgarımda istesen de sırılsıklam olamazsın yağmurlarımda 20.10.2012-Ahmet BOZTAŞ |