TABİRŞiir ağını yırttı bir sesle konuştu— ekim şafakta dokunurum yağmurun ellerine çünkü hecelenmiş bir gecedeyim ben çünkü helozonlar böler sustuğum her cümle uzunca hece olurum rüzgarın sildiği düşlerinde uzunca yalnızlık mirası sesini açmalıyım hüznün Unutmuştum, adım gölgeme uzaktı ve aşk dedin ki, söylenmemiş bir sözcükteydi ünlem ki, eski bir fotoğrafta mirastı yüzün Bir şiire sen diye Yazılmazsam ölürdüm ..ve avuçların eceller biriktiren aşk derinliği sır... dize geçitleri kutsal çizgiler orda tam orda yontuların gülümsemesi aynaların aynalara baktığı cevher Güz ayaklarımıza takılan yol daha ezgisel bir amog daha çok rüzgar nuh kuşuna de.. de ki, en güzel cümlem dokunmak olsun gözlerine dinle bir gülüşün ağaca yansıması masalım kirpiklerinde asılı kuş kayıp bir orman belki ellerimiz belki bir tabir çıkmazı Susmak özgürlük belki sözlerindeki mavinin kıskanılan yazgısı size söylemediler mi Ben şiirin kayıp şehrinde çıplak harflerinle yazılmış yazmıştın kalemin küllenen nüvesine bir nokta belki de ak kâğıtlarda . CC_ |
Önce verdiği acıları unuttu kul diye tanıttıklarına...
Her zaman şiir...
Tebrik ederim dostum
Güzellikle