Akşamlara mı Sardın Gül Tenini
Akşamlara mı sardın gül tenini, hayırdır?
Doğmuyorsun epeydir güneşle pencereme. Derlerdi, sevda yolu düz değil; dağ, bayırdır... Bak, bir anlık yokluğun bile bin bir cereme. Seninle doğardı gün, yel seninle eserdi; Leylaklarım hasetle dolup bana küserdi, Selâmın bülbüllerin seslerini keserdi; Şimdi benim de sükût hapsoldu hançereme. Dünya cehennemi mi oldun, nedir bu ezâ? Hakkın var ki hüsnüne, hâlim misliyle sezâ; Lâkin uzatma artık şu inzivânı kezâ, Aslı’nın kaçış faslı ateş oldu Kerem’e (2012) |