Sükût
Sükûtun bağrında büyür düşünce,
Hayâl denen deryâ ile sulanır. Münzevî yurduna bir ses düşünce; Kubbesi sarsılır, ufku bulanır. Bin rengi hazmeden bir beyaz bahçe Yahut tek katrelik ummandır sükût. Hiçler hepe döner onda hep hiçe, Senin yokta varı ummandır sükût. Bir acı feryattır ki yalnızların Mahrem sînesinden göğü inletir. Göğün kara göğsü, ak yıldızların Sessiz şarkısını yere dinletir. Kulağını dilsiz gönlüne açman, Gözünü güneşe yummandır sükût. Renkten ve sedâdan durmadan kaçman, Ebed hudûdunda durmandır sükût. (2012) |