cehennemin kapısı aralık
Gece düşmek üzere
yaprak sırtından. Sessizlik taşıyor salyangoz. Toprak örterken çıplak kemikleri zaman sinsice dönüyor duvar saati içinde. Işığın kurtarıcılığına inananlar atom bombasıyla buharlaştı. Bütün kahramanlar ölü. Korkaklar kendi içinden seçiyor yeni kahramanları. Ve senede bir kez ödülendiriyorlar sadık sanat konusunda… Ayaklarıma yuvarlanıyor düşen yaprakları boynu vurulmuş sonbaharın. Omuzlar üzerinde telaşlı kafalarıyla insancıklar geçiyor önümden bilgili, mutlu, güzel, ve müşfik görünerek… Bildiğim en iyi şey adım ve onu da başkası verdi. Bildiğim her şeyin hiçbir işe yaramadığı böyle günlerde bazen sadece yürümek ister canım… |
hiçbir işe yaramadığı böyle günlerde
bazen sadece yürümek ister
canım…
çok güzel bir şiir.. Beklentilerimizin tersi bir dünyayı ne güzel anlatmış dizeleriniz..
Kutlarım.. saygılarımla..