EN ÇOKEn çok Gülmeyi özledim bu ağlayan şehirlerde... Işıkları yanan evlere bakıyorum Her evde bir film oynuyor Başroller hep belirli kişilerde Replikleri önceden ellerine verilmiş Odalarında saklanan çocuklar Filmin bitmesini bekliyor özlemle geceye dua edip. En çok Arka sokakların çiçeklenmesini özledim. Elinde tiner caddeleri talan eden sümüklü çocuklar Gelin sileyim demek isterdim yüreklerinizde ki pası Beyazlara bulasam her bir kaldırımı Çıplak ayaklarınızı öpsem. Süslü kokana kadınlar kürkler içinde dolaşırken Her kürkün kanı üstlerine bulaşmışken Şuh kahkahalar atan aciz yaratıklar demek isterdim Ellerinizi yıkayın Siz daha kirlisiniz çocuklardan. En çok Çocukların gülmesini özledim karanlık sokaklarda.. Şeker nedir bilmeden çöpü koklayan Kırık bendenlerinin üşümesini dindirmek için Birbirlerine sarılan vakitsiz göçmen kuşları Açtım avuçlarımı Verin bana umutlarıızı sarayım yüreğime Sonra sereyim ayaklarınızın dibine. Ayvazım DENİZ |