ALSIN DA GİTSİNAlsın da kederlerimi avuçlarına Ardına bakmadan yürüsün gitsin Bir bulutlu akşamın sofrasında Dertlerimi ekmeğine katık etsin de gitsin Bitmeyen efkarlı bir gecenin Karanlıkları yırtan şafağında Zindan duvarlarında göremediğim Güneşimi koynuna saklasın da gitsin Taptaze bahar dalımı koparsın da gövdesinden Çiçeklerimi çiğnesin de gitsin Mevsimlerimi kurşunlara dizdirip Yazlarımı karakışlara çevirip de gitsin Bir bir süpürsün yanık yürekli sevdamı Beraber yürüdüğümüz sis kokan sokaklardan Umutsuz aşkımın en güzel zamanlarını Şehrin çöplüğüne fırlatsın da gitsin Tükensin dertler bitsin hüzünler Açsın güller mevsim dönsün Zaman dursun hüzün gülsün Bitmezse tohum gülmezse güller Bağrıma paslı hançerini saplasın da gitsin Duyulmazsa feryadım gönül bahçelerinde Vefasızsa bütün şehir bütün akşamlar Sönmüşse ışıklar karanlıksa sokak Bırak evreni boşluğa yapayalnız Yeryüzü ardından ağıt yaksın da gitsin Faruk ANBARCIOĞLU |