Dokun Menzilime
Dokun menzilime,
Sana kalemimi sıkmalıyım. Ver elini boşluğa dolsun, Gitmelerinden evveli sevgiseli. Tam isabetse sende yok olmak, İlk yapan ben olmalıyım. Siğaraya küs bu gün dudakların, Yoksa yüreğinde hazzı bitti mi aşkın. Bir eylül sonrası yoksa ayrılığa mı, Sevdalısın bensiz. Oysa sen darbe hazırlığındayken telaşla, Ben aşkın sevilerinde yitiktim. Sokaklar can pazarı, Meydanlar ebedi ayrılığa şahit. Devrimin gülleri açmış sehpada, Yedi verenler kan kırmızıya boyalı acı kokan. Zehrini üzüm salkımına banmış kahin, Ertelemek imkansız ölüme yolculuğu. |