Ayrılık olmasın tek, nasılsa ölüm Hakk’tan
Perişanım günlerdir seni sayıklamaktan

Penceremden odama zerre ışık girmedi
Saksımdaki çiçekler güneş yüzü görmedi

Nasıl muhtacım bilsen damla kadar uykuya
Yemin mukaddes göğe, yemin ekmeğe, suya

Hasretinle ödedim ben aşkın bedelini
Can vermeye razıydım bir kez tutsam elini

Üç mevsimi öldürdün, bir kış kaldı geride
Herkes sevda yurdunda, ben kaldım zemheride

Yıldızlar sönük şimdi, virane gökyüzümde
Şafağa yürüyecek dermanım yok dizimde

Hüznümle çiziyorum ay’ın hilâl kaşını
Yüzüme döküyorum gecenin gözyaşını

İçimdeki çocuğa dokunsan ağlayacak
Kuş misali çırpınıp göğsümü dağlayacak

Tebessüm gözlerimde üç beş günlük misafir
Tıka kulaklarını, duyma sesimi kâfir

Delinim, divanenim, akıl göç etti serden
Böyle olacağımı nerden bilirdim, nerden

Ne söylesem faydasız, gönlüme söz geçmiyor,
Seni bir tek an olsun sevmekten vazgeçmiyor

Kaç çığlık daha kopar, bilmem gönül dağımda
Kaç isyan daha büyür, boy verir dudağımda

Kaç gözyaşı aşk eder, ya da kaç hazin ölüm
Canıma kastin varsa, vur da bitsin bu zulüm

Madem ki artık yoksun, madem ki kimsesizim
Vur ki şu yeryüzünde, zerre kalmasın izim

S.U.

Serkan Uçar

05.10.2012