Allah’ın kendinden öncesini öptüğü bir zamandan geliyorum
ellerim hileli, yüzüm herkesin birazı
çok kırılgan bir bahçenin kilidi bu aşk
ne kadar da itici bir şeydir
bir Dev’e kendini dev aynasında görme demek
Allah’ım sana bir buket ağaçla geliyorum
patlamış florosan patlamış mısır patlamış tekerlek
patlamış beyin seçeneklerinden birini seçmek zorunda kalan
irade: sistem.kitabın içinden çıkarılan ceset parmağı
inorganik bir plan var gibi
ağzının ortasına indirilmiş yumruğun
parmaklarını tek tek açtığında
ortada kalan parmakta bir cevaptır seçime
ölü ya da diri fark etmez
iradeyi mümkün kılar fiziki bir cevap
cevabın kenarında park etmiş iki at
atın ayaklarının toplamı sekiz etmiyor
bu şaşırtıcı bir aşk
pekala normal bir mezara
kaç çocuk sığar
ölü yada diri fark etmez...
aşkta bir cevaptır nefes altında
kaç dakika tutabilirsin sevgilinin elini
sevgilinin elini tutmaktan geliyorum
yanımda çocuk parkı ve biraz post modern et var
dinimizi seviyorum
içinden çıkılması imkansız bir çocuk bu.
hangi rekatta geleceksen söyle
seni almaya mavi bir mersedes göndereyim
fiziki bir yanlışlık beni sevmen
Veritabanında bir böcek çiftleşmesi
androjen bir bal
kıvamı çift kişilikli ters dönmüş gömlek yarası
biliyorum sen de seviyorsun
prodigy’nin son albümünü
ama allah başka
ben unutmaya kadir olduğu dağlık bir aşktan geliyorum
sistemcim merhaba ;
iradenin devlet olduğu yapay bir çocuksun daha
senin beni sikmen cuzzi iradeyle nasıl açıklanır
bilemem ama
allahım
klavyeyle ense tıraşı almak
külliyen yalan

yüzümün ısrarcı olduğuna bakma aşk
bir tetiğin Arapça Allah demesinden geliyorum...


Ozan Uğraş