Hep YekYol değil ama benim yolculuğum bitecek O sabah cam taş atacak canıma Gözlerimin ardında hatıralar akşamdan kalma Ve nihavent o şarkı benimle bitecek olan Sıranın dışında bir gün diyecek içimdeki ses omzumun ucundan Karın tokluğumu borçlu olduğum ellerim Fark etmediğim çizgilere dokunacak sıradan bir seremoniyle Kim bilir kaçıncı kez kemle bakışıyor olacağım kendimle Dudağımda silik gençlik Yalınayak bir köşe başı bulacağım Parmak uçlarımla tanıyacağım Kaç gelmişti benim için atılan zar? Bir film bitecek ansızın şakağımda şaklayarak ‘ne kadar vaktimiz var? ‘* |