Ya Olmalı Ya Ölmeliyim!..Öyle bir şarkı dinlemeliyim ki, Tekrar tekrar dinlemek usandırmamalı beni… Her dinleyişimde, Yeni bir nağmenin omurgası çıkmalı ruhumda… Bir kitap okumalıyım, Duvağını defalarca açmaktan bıkmayacağım… Katarlarca devranı, Bir ahitte toplamalıyım, Yekpare, kesif… Söz söylemeliyim kelama namzet, Koyu tonlarında gezinmeden hayatın… Güvercin kokulu zeytin dalı uzatmalı ellerim… Kardeşlik kadar sıcak, Şafak kadar umuda durmalı dizelerim… Aşık olmalıyım belki de, Beşikte ayrılığı kertmeliyim senle… Vuslat ihtimali arıtılmışken yolumdan, Toprağı çatlatmalı yokluğunun alnımdaki aynası… Yaşamalıyım!.. Geri dönüşümü olmayan yaşam mutfağında, Öylesine olmayan bir nefesi solumalıyım… Kitap karşısında öğle gölgesi, Zulüm karşısında Azrail pençesi… Varlığımı Hakta yakmalıyım… Koşmalıyım… Tekrarı olmayacak bir hayatın nabzına, Katık etmeliyim ânımı… Adamakıllı yaşamalıyım her şeyi, Öylesine derin, öylesine yoğun… Komşu iki noktadan ibaret bir felsefesi var ruhumun, Ya olmalı, Ya ölmeliyim!.. … 27.09.11 |
ezgisi kırıkdüşlerinden serin mevsimlere uzayan..
ardından,göçebe kuşlarımı yolluyorum,nabzında milyonlarca cıvıltısı doluşsun diye..
umudun bu kadar inatçı,bu kadar direngen,bu kadar coşkulu oldukça,
'ruhunun felsefesi' öğretisi oluyor yaşamımın..
ellerin 'olmalı'yı kuracak yarınlara Zerga..biliyorum.sevgilerimle değerli dostum..