UMUT
Yorulan bir aşk vardı artık ortada
Sürümden kazanıyordu kalan ömrünü iflas etmemek için Elimde kalan son kozumu oynadım bu kumar masasında Rest dedim Ona vedaların en güzelini hazırlayarak Koydum pembe kokulu bir zarfa heybeme tıktım Buluşunca verecektim eline. Randevulaştığımız saat yaklaştıkça Tarifsiz bir koşuşturmaı başladı ruhumda Kulaklarım uğulduyor Kalbim ritmini kaybetmiş bir koşu atı gibi tekliyordu. Durun diye bağırdım Nedir bu telaşınız mektup daha adresini bulmadı. Korku telaşla dikildi karşıma süklüm püklüm Söylemesi kolay Ne yaparız yokluğunda Kim korur bizi onsuz yarınlarda Her gelen aratmaz mı onun kokusunu Bir daha düşün ne olur çözüm bulalım oturup da. Hayır dedim çekil karşımdan. Yalnızlık rahat durmadı omuzumun arkasından bağırdı Yapma dayanamazsın Onsuzluğun yerine kimseyi koyamazsın Kırbaç gibi iner yüzüne gördüğün her aşk Evlere sığamaz şehirleri kusarsın yüreğinde Bilirsin seninle çok başbaşa kaldık ama Bu seferkine katlanamazsın. Dayanırım ben dedim sen karışma. Tam kapıdan çıkmaya hazırlanırken Hasret dikildi karşıma srtını kapıya dayadı Unuturum sanıyorsun değil mi dedi Yaşananlar hep bende duruyor Bitirdiğin an sereceğim ayaklarına Her bastığın taşın altından ben çıkacağım karşına Geceleri haram edeceğim sana.. Sus dedim sus defol karşımdan. Ayağıma haff bir bulut dolandı Baktım umut yerlerde bir şey arıyor Ne yapıyorsun dedim Sana getiriyordum elimden düştü Şuralara bir yerlere yuvarlandı onu arıyorum.. Neymiş o dedim Onunla mutlu olacağın yarınların dedi. Siyahın beyaza dönmesini seyrettim ruhumda Restimi yine ben görmüştüm kendimle oynadığım bu kumarda Yeşil çuhayı sıyırıp attım gözlerimden Ağlayarak eğilip onu kucağıma aldım Mektubu heybemden çıkarıp geçmişin suratına fırlattım Sen sakın yanımdan ayrılma umut dedim Sakın beni bırakma Buluşma saati geldi Bana verdiğinin aynısını ona vermyi de unutma Dünya senin üzerine kurulmuş Sen olmasaydın yarınların da bir anlamı olmazdı Bu sonu gelmez gönül savaşında Diyerek o pamuk yanaklarından özlemle öptüm. En güzel elbisemi giyip Sevgilinin yanına koştum kucağımda umudumla. Buse DENİZ |
Restimi yine ben görmüştüm kendimle oynadığım bu kumarda
Yeşil çuhayı sıyırıp attım gözlerimden
Ağlayarak eğilip onu kucağıma aldım
Mektubu heybemden çıkarıp geçmişin suratına fırlattım
Sen sakın yanımdan ayrılma umut dedim
Sakın beni bırakma
Buluşma saati geldi
Bana verdiğinin aynısını ona vermyi de unutma
Dünya senin üzerine kurulmuş
Sen olmasaydın yarınların da bir anlamı olmazdı
Bu sonu gelmez gönül savaşında
Diyerek o pamuk yanaklarından özlemle öptüm
Kalemin daim olsun saygılarımla