DEMİŞ VE GİTMİŞ
Ben var ya demiş adam
Karşısında sitem duvarı gibi duran kadına Tren gara her girdiğinde haydar paşadan Vurasım gelir özgürlüğümü hasretin avucuna koyup Her düdük sesinde kalkarken kara vagonlar Rayların ninnisi benim sallanan sensizliğimdir. Dağlar ovalar aşarım her dönemecim sen Kah Şems olurum Kah Yunus Emre Her azığım sensin her yudumum sen Secdeye geldiğimde Yaradandan tek dileğimsin sen. Geceyi aya şikayet ederim sen yokken Yıldızlar önünde eğilir bu büyük aşkın Acır halime güne teslim olan seher Bir etek güneş sunar karanlık sefilliğime. Otururum yokluğunda denizin köşesine Taş sektiririm yakamozların ayaklarına Gücüme gider onların parıltıları Sahile vuran her dalga düşmanımdır Hayalini de alır götürürler çünkü sessiz haykırışlarıyla. Ve sen ömrünü ömrümden saydığım kadın Hiç bilmedin bu kırlangıç yaralarımı Çamurla sıvadın en güzel umutlarımı Mahmur gözleinden öpmeye kıyamazken Şimşekleri yolladın kor bakışlarınla içeyim diye ardın sıra. Şimdi biz gömülürken mazinin yokluklarına Sitemlerini, gözyaşlarını doldur bir mahzene kadın Rutubetli duvarlarlardan aksın oluk oluk intiharlarımız Sevmeyi, sevmeyi bilenlerin kabrine bırakıp Biz ayrı katarlar da yolumuza devam edelim. Buse DENİZ |
Yürek sesin hiç dinmesin,
Saygılar