Çağrılmaz Adım
Hanidir umutlarım yitik
Hanidir kurak topraklarım Hanidir isimsiz gezerim Çağrılmaz adım Buza kesmiş bir ayazda Var ile yokun Arafında Aç geldim, aç kapıyı Bir akşam vakit dinlenirken Nedeni nedensizdir belki Ama sen Annem gibisin hatta babam gibi Gördüğünde hatırladığın biri Olsam da ben Bir gülün yaprağında anımsa beni Dikeni kanatırken elini Her umuda uzandığında Ellerin boşluğu yakalamışsa Ben sana sen kavilleştiğin ayrılığa Yol aldığında İzahı olmayan bu izafi sevdada Eksildim eskidim eskiden daha da eksik Fakat sen Annem gibisin hatta babam gibi Gördüğünde hatırladığın biri Kalsam da ben Bir çocuğun gülüşünde anımsa beni Yokluğa bırakırken ağlayan sesini Uykuda çağrıldığım sensizlikten Hayaline çekilirim her gece yarısı Senin için dilerim en iyi duayı Lakin sen Kutsal bir aşkı içimde unuttun Gözlerine gizlerken kâinatı Dedim ya şairim Ruhun yalnız gezer senin Annem gibisin hatta babam gibi Gördüğünde hatırladığın biri Öyleyse Bir şiire başlarken anımsa beni Hançerlerken imgeler kalbini |