gözlerimin yalnız zamanıbaşka bir şehirden dönüyordu başka bir şehrin dudaklarından zamanın avuçlarındasın şimdi başka bir şehirde bana benzeyen biliyor muyduk? yağmur şehrin rengini bilmiyor muyduk yoksa hava karardığında uzak şehirlerde kim ölecek veya ölmeyecek bir şehrin yarasıdır bir şehrin yüreğinde değişen yollar uyandıktan sonra bir sabah olmalı toprağın derinliği tam kabus kendimi bulamıyorum başka bir şehirde ölüyordu başka bir şehrin tabutlarında toprağın avuçlarındasın şimdi başka bir şehirde bana benzeyen zekiçelik/2012-eylül-istanbul Üzülmek ciddi bir iştir. Ve üzülmek çaresiz durumlar adına doğrudur. Ölüm bu doğrunun ilkidir. |