İçimdeki Kadın- Gündüze vuran ışığı topla kızım Sen beyaz ol , rüzgar vurunca saçlarından dağılsın renklerin cümbüşü sen bahar ol kızım sen de açsın yediverenler ,arılar yüreğinde bal yapsın aşka hürmet et , bin bir parçaya dağılıp dizlerinden çok umutların kanadığında bile bilirim ağlayacaksın küfür gibi diline yapışacak çaresizlikler o an toprağa bak kızım al avuçlarına,kapa gözlerini * Vurdum kendimi sonu görünmez yollara Vurulmuşum oysa kendi yolumda Kalk dedi kadın , gözleri ben ,yüzü benden Sesi içimde ki sesten Gitti kadın ,kokusu gelecekten - Aynıdır insanlar kızım ,mutluluğu bekler cinayet işlerken Çalarken kendi olmayanları, kendine görelikleri vardır Görelikleri öyle gördük deyişleridir Farklıdır insanlar kızım ,biri zambaktır biri buğday .. Biri çakıldır biri kum .. Sen toğrağın denizle kavuşması ol kızım * Ağladım ,giderken sevgili bu yangın akşamında Karlar karıştı yaşlarıma ,eriyen umudumda boğulurken Ağlama dedi kadın ,gülümsedi Kimsin diye soramadım karda kaybolurken Sen de gitme diyemedim içimi kör bıçaklar delerken - Şimdi kendine bir mum yak kızım Bir ağaç dik ,çiçekleri sula Sevdiğin bir şarkıyı mırıldan Sevdiklerini ara Bir fincan kahve yap kendine Yürüyüşe çık kedileri sev kızım Komşuna bir tabak kek yap Al eline bir kitap yüreğine basarak oku Haykır kızım ,bağır bağırabildiğin kadar Hayatı seviyorum diye Sen sev ki seni sevmeyenleri de Sen sev ki yaralarını Sen sev ki varolan her şeyi Toprak huzur versin sana ,rüzgar huzur versin kızım * Gülümsedim yeni doğan güne Kadını bir daha hiç görmedim Öncekilerden daha derin sızılarım oldu Nefesim kesildi bazen Ölmek gibiydi Aslında yaşamak gibiydi Hayat gibiydi Ve ben biliyorum ki Kırıldıkça güçleniyor Sabrında huzur buluyorum Hayat seni seviyorum Nigar Baran |