O Ki
.
Elim ekmeğim emeğim Tenim terim tekmilim Kapat gözlerini sokulsun soluna nefesim Korla döşenmiş yollardan geldim Güneşsiz baharlardan Dondurucu kışlardan geldim Nefesim hissim beklediğim Sesim sessizliğim Kapat gözlerini süzülsün ruhum ömrüne Yaşamak kırsalda günebakan Yaşamak utançta erguvan Yaşamak salkım salkım zeymuran Gün düşüyor avuçlarıma Aydınlığın duadır suratıma O ki hırçın bakış Yüreği ak Karadeniz O ki zamanla koşar adım yarışan başak Rüzgara inat başı hep dik O ki hoyrat toprak Denize hasret kararlı giden nehir O ki nehirlerden Nil Gölgeler kısalıyor Tepesinde hayatın hüzünlerden bozma düşler doğuyor Düşeyazan hayalin gecemde Ruhumun ruhsatı yenileniyor Düşlere yazdığım adın geceden sıyrılıp hecemde Değsin o gözler gözlerime Tuttuğum el kelepçe El götürsün beni gözlerindeki hücreye Ben tuttum o yüreği ,bırakmam Ben koştum o yolda,yorulmam Aç gözlerini yar Ömür biter elbet ahirette de yarin olmaya geldim Canım kanım sol yanım O ki candan öte içimde O ki Can’ınım Öz’ünde Aç gözlerini rızan olmaya geldim Hak tan destur alıp da sen olmaya geldim Yürekteki öksüzoğlanları koparıp Gül olmaya geldim Nigar Baran Eylül-2012 . |