Bir varsın bir yoksun
Hem varsın hem yoksun
Bazen çok yakınıma geliyorsun ya
Ardından bütün kır çiçeklerini sürüklüyorsun
Yokluğunda yaprak döküyorlar
Bilmiyorsun…
Kaybolduğunda sen
Gözlerim çiğ damlalarında
Dudaklarım kupkuru
Haykırışlarım suskun avazlarda…
Hani o geldiğinde
Bütün baharları giydiriyorsun ya
Güneşi veriyorsun ya ellerime
Hasretim hüznüm olup akıyor
Anlatıyorum o zaman yokluğunu sana
Bütün solan renkleri
Işıksız odaları yokluğunda
İşte o zaman gülüşün aydınlatıyor
Doldurunca bütün evreni
İçim ısınıyor.
Hani bilirsin gözü karalığımı
Bütün dünyayı karşıma alacağımı
Sadece sana yenik düşüyorum ben
Sen olmayınca ben de olmuyorum
Kara delikte zaman gibi yokluğun
Keşkelerle donanınca gecelerim
Gidişinle üşüyorum…
Sen gidince aklım da gidiyor benim
Keşkelerle donanınca gecelerim
Üşüyorum…
Ne olduğunu bilmediğim
Bir umut var yine de içimde
Mutlaka sabah olacak diye
Biliyorum…
Dilimde şafak türküsü
Sabahı bekliyorum…


Şükran Demirtaş