Duvarda bir resimuçuk mavi gibi yok’…sun bahar yoksul –-ama bahar— kendini anlamama zamanı… Bir boşlukta sana çizgisiz yürümeyi söyleyeceğim/ Ve bir kez daha aramıza.. duvarlar..-örülecekti kırmızı taşlardan- nereye gittin karşılaştık boşluklarımızla-Duvarsız yoksul Kötülediğin saatler hep akşam saatleri-Kötü saatlerin gülmediğin sevmediğin okşamadığın renksizdik-Ağaçlar çiçekler böcekler isimsiz- Bir çuval toz içinde sakladım duvarı senin bozuk mavi bozuk kahverengi her ne hal ise bozuk yüreğinde kan kırmızı-Aramızdaki duvar- duymadın duvarın sesini metalik bir ses aramızdaki duvara- tutunduk tutundun tutundular. Sonra büyüdüm Duvarda.. resimde.. keskin soğuk kış havası rengin özesmi |