Gerçekler, hikaye sayılmazlar.

sen ilk gelen değildin ki,
son giden oldun.
kızmıyorum zamansız gidişine,
sitemim de yalnız sana değil,
en çok da
senden öncekilere...

dönsen de artık arama beni,
bulamazsın bıraktığın yerde.
yüreğimin kapısına kepenk indirip,
sonsuza kadar kapattım...

aşkmış,sevmekmiş,
geç onları vefasızım.
geç... geç... geç...
onlar artık mişli geçmiş zaman.
ben o sözcükleri lügatımdan attım.
ben o kitapları rafa kaldırdım.
ben sevdadan yana ne varsa,
hepsine kibrit çaktım.
yaralı yüreğim gibi
onları da yaktım! ..

gidenleri,
bitenleri,
bitirenleri,
sırtımdan vuranları,
unutmasını öğrendim.
unutmasını! ..

ahhh! .. ah! ..
şöyle bir bakıyorum da geriye;
ne şeytanın bacağını kırmışım,
ne de zarım düşeş gelmiş.
canına yandığımın dünyasında,
beni ne onlar,
ne de sen;
beni hep yalnızlıklar,
bir de geceler sevmiş...

Ömer Osman Avcı