ATEŞİM KÜLDE SAKLI
Sanma gönül bahçemin gülü açılır renk renk
Manolyalar, nergisler, karanfiller mis kokar Yorgun dolunay doğar, gecelerle yapar cenk Kırgın mehtap her gece, yakamozlara bakar Çiğ düşer yapraklara, mor menekşeler üşür Kanaryalar, bülbüller, yas tutar dallar ağlar Vurgun yerken kaplanlar, akbabalar ötüşür Yüreklere çöl düşer, mecnunlar kara bağlar Gözlerine dokunsam, güneş gölgeme tüner Cümle âlem önünde; ram olur, divan durur Yüreğimdeki yangın, bir buse koysan söner Göğsümdeki dalgalar, mendireklerde kurur Durgun bakan gözlerin, sanki elmas sırçası Çizen ne güzel çizmiş, yok ki başka benzeri Desen desen resmetmiş, Yaradan’ın fırçası Sevda kurşunu saçar, sanki gözün mavzeri Mehtaplı bir gecede, aydan aydındır yüzün Düşler tutuşur yanar, her geceye nur yağar Sensiz bir kıymeti yok baharın yazın güzün Yokluğunda çınarlar, çamlar bir yana ağar Gün doğarken sabaha ram olur huzurunda Kardan adam dik durur güneşe baş kaldırır Cenneti gördüğüm an, gözlerinin nurunda Güneş ay sermest olur, duygularım çıldırır Temel ATA Hendek / SAKARYA |