"Barış " insanlık adına artık bir ütopyadır bence de Sündüz Hanım...

Büyük Dünya Savaşları'ndan ağzı yanan dünya devleri " artık benim milletimin ağzı yanmasın, en lüks hayatı yaşasın, dünya durdukça benim milletim var olsun" diyerek var gücüyle silahlanma yarışına girerek refahı ve mutluluğu,milletlerinin geleceklerini aşırı silahlanmada ve özellikle de nükleer ve kimyasal silah alanlarında silahlanarak ve bu teknolojileri üçüncü dünya ülkelerine satarak gövde gösterilerine döndererek garanti altına almaya çalıştılar.

"Dönülmez akşamın ufkundayız
vakit çok geç" demek geliyor içimden nedense...

Buna iki kutuplu dünyanın dinler savaşları, etnik ayrımcılık ve korumacılık anlayışlarını da ekleyince hiç de yanılmadığımızı görüyoruz. Dünyamız bu kadar erken yaşlanmayı haketmedi bence... Dinlerin kutsal bağışlamacılığı, birleştiriciliği ve ahiret inancı ne oldu? Uluslararası kuruluşlar bu güne kadar neleri başarabildi... Sivil toplum örgütleri gerçekten de istenen örgütler midir?... Neden sesleri duyulmaz?...

Küresel ısınma sonucu iklimlerin ani değişimlerinden doğan yıkımlar, felâketler, açlıktan sefaletten her gün ölen mazlumların ahı neden duyulmaz...

İnsanlığın insanlığına bakacak yüzü kalmadı bence...

Bu nedenle geri dönüşü çok zor diye düşünüyorum ve diliyorum ki yanıldığımızı görmek bizlere değil ama belki sonraki kuşaklara nasip olur...

Kutlarım manidar şiirinizi...

Yüce Allah'tan insanlığa sayısız kurtulma şansları vermesi dileklerimle...