KES BİLEKLERİNİ KALBİMİN
En kötü halimde bile dayana biliyorsa
Savunmasız bozguna uğrasada gözlerim Karın tokluğuna boğuşurken gözyaşlarım İlk defa göçen yanıma kızmıyorum Yalnızlığımla uyuşurken yüreğim Hasretin boynuna sarılırken ellerim Aşkı anlatan o ruhsuz iki kelimeyi Terbiye etmeden yeniden sevdirebilir misin ? Acı bir tesadüfün kurbanı Dokuz doğuran sessizlik Yokluğunda dalsamda uzaklara Rüyalarım kal derken ansızın gide bilirim ? Özlemlerim Küçük bir kız çocuğu mahsumiyetinde Nasır tutan yanımı törpülesem de Bilmiyorum izlerine dayana bilir miyim? Diyorum ki Bileklerini kesebilsem kırgınlığımın İdam sehpasına assam geceyi Şehiri avutup yokluğunu unutur muyum ? REMZİYE ÇELİK 01.09.2012 / 03 /26 CUMARTESİ |