Gözlerinin buklelerine sarılan , tüm zamanları içine alan ,hasret arifesinin, Eylül e değen dallarındayım....
hüzünlerim sanki batmayan akşam güneşi umutlanırım ufuklarda sırsız ve dağınık efsunlara değer ellerim kül olurum geç kalınmış yazgılar gibi
belirir akşamüstlerime gözlerinden kayıp giden mevsimler saklanırım kılıfına uygun bulut köşelerinde fukara eteği gibi gezerim diyarları yasaklarım gecenin rengini gözyaşlarıma ağlayamam sensiz
ah sevgili bir bilsen kalbinin değdiği yerde çoğalırım görünmeyen günbatımı bulutları gibi sanırsın ki mevsimlere kara çalıyorum hem de düşerken yüreğimin artılarına özlemenin koynunda bağışlanmış eylül yağmurları
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Bağışlanmış eylül yağmurları şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Bağışlanmış eylül yağmurları şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
terk edişlerin ve terk edilişlerin hasat mevsimi tam da eylül önce topraktan sular çekiliyor ve sararan yapraklar dökülüyor sonra kuşlar göç ediyor ardından tabiat ağır ağır ölüyor
hazan, hüzün ve vefa bir başka bakışta, doğanın kendini yeniden yapılandırması için eski elbiselerini çıkarması olarak da algılanabilir ama her haliyle sonbahar güzeldir en güzeli de ılık meltem rüzgarlarında akşam gezintileridir
sanırım hepimizin bir eylül şiiri vardır yoksa da mutlaka yazılmalıdır
şair ne de güzel demiş ''her şeyi süpürebilirsin, ama sonbaharı süpüremezsin''