Can bir kuklahayallerim mıncık mıncık dualarım bahane ben benden gitmişim kazanız kurban olsun sessizliğin hecelerinde... titriyor dudaklarım siyaha bürünmüş zaman kalleşlik parala değil ki sanki yemin etmiş gibi vurur iken hep arkadan... molozlanmış hatıralar kucaklaşıyor mazi ile bazıları kırık bazıları dökük soğuk bir duş misali hissettiriyor kendini ruhun teninde... can bir kukla senaryoda figuran sana ne der gibi almıs avuçunun içine sen yalan ben yalan biz palavradan... (Berlin,27.08.2012) Talat Özgen |