Yaşam bir zan
yok derdime bir çare
tosladıkça duvarlara umutlar beni benle bırak git arkana bakmana ne gerek var? ... ne olursam olayım belki küllenen bir sevda belki yellerde esen bir rüzgar tutunmak isterken o boşlukta... ahlara vahlara da sitemim var onlarda bıraktılar beni yüz üstü azablara at beni git buysa bana hayatın bir lutfu... zaman da olamıyor merhem sıkılırken beynime kurşunlar kanayan yaram bir darphane unutulmuyacaklara yazdım ben seni sevgili yar... ister inan ister inanma gerçekler sabır taşına aykırı hayallerimi al benim git boş ver sen benim gibi bir zavallıyı... yaşam bir zan kümeleşmiş yarınlarda ha bugün ha öbür gün zaten son bulacak eninde sonunda... (Berlin,25.08.2012) Talat Özgen |