İçimizde yanar, sevda ateşi
Söndürmeyin, sönmez korumuz bizim
Ufkumuzdan doğar, İrfan Güneşi
Görünmezi görür körümüz bizim

Hakikati Hak’tan bilenlerdeniz
Varını paylaşan, bölenlerdeniz
Zulmün duvarını delenlerdeniz
Hak yola adaktır serimiz bizim

Haramın balına uzatmadık el
Dini inancımız harama engel
Ne kadar atsa da nefsimiz çengel
Akıl her cephede erimiz bizim

Göçmen kuşa benzer canlar bedende
Uçacaktır geç de olsa erken de
İster yirmisinde ister seksende
İki metre kefen varımız bizim

Elbet sevmez bizi cahille gafil
Bizim yoldaşımız insan-ı kâmil
Vurguncu güruha olmadık dâhil
Doğruluk, dürüstlük kârımız bizim

Dik yürüdük, dimdik, dün de bu gün de
Eğilmedik hiç bir kuvvet önünde
“İman en büyük güç” dedik müminde
Bu yüzden aşılmaz, surumuz bizim

Hizmet için koşan erlere selam
Hak yola baş koyan mirlere selam
Dökülen kanlara, terlere selam
Bin haini haklar birimiz bizim

Ezelden beri var berduş, serseri
Her birinin ayrı, âlemde yeri
Âdem Peygamberden, o günden beri
Evliya, enbiya pirimiz bizim

Emanet biliriz canı bedende
Emanet verilir, günü gelende
Bir çığlık duyulur, bir gün evrende
Veda marşı çalar, borumuz bizim