Özlem yaralarım öyle derin ki
Acılar özüme yuva yapıyor
Bütün uzuvlarım çürümüş sanki
Tutsan yırtılıyor, çeksen kopuyor

Şu yaralı gönlüm tam viranhane
Saymadım sinemde darbe kaç tane
Sarhoş da değilim, peki bu hal ne?
Ayaklarım sağa sola çarpıyor

Düşündüm derince, sahneymiş dünya
Sahneye sığmayan aktördüm güya
Murat, murat derdim. Murat: Ütopya
Günbegün yollarım sarpa sapıyor

Görkemli köşk yaptım ikimiz için
Gelirim demiştin, gelmedin, niçin?
Çürüttü içimi gam için için
Sevda saraylarım bir bir kepiyor

Dışım buz tutarken, içerim narda
Yanar alev alev yağmurda, karda
Dört mevsim karakış havalar burda
Bulutlar kar değil hicran serpiyor

Umut ırmağına yıllarca aktım
Ne mecalim kaldı, ne toyluk vaktim
Son bir kez başımı kaldırıp baktım
Vuslat kapıları bir bir kapıyor