Özlem Yaralarım
Özlem yaralarım öyle derin ki
Acılar özüme yuva yapıyor Bütün uzuvlarım çürümüş sanki Tutsan yırtılıyor, çeksen kopuyor Şu yaralı gönlüm tam viranhane Saymadım sinemde darbe kaç tane Sarhoş da değilim, peki bu hal ne? Ayaklarım sağa sola çarpıyor Düşündüm derince, sahneymiş dünya Sahneye sığmayan aktördüm güya Murat, murat derdim. Murat: Ütopya Günbegün yollarım sarpa sapıyor Görkemli köşk yaptım ikimiz için Gelirim demiştin, gelmedin, niçin? Çürüttü içimi gam için için Sevda saraylarım bir bir kepiyor Dışım buz tutarken, içerim narda Yanar alev alev yağmurda, karda Dört mevsim karakış havalar burda Bulutlar kar değil hicran serpiyor Umut ırmağına yıllarca aktım Ne mecalim kaldı, ne toyluk vaktim Son bir kez başımı kaldırıp baktım Vuslat kapıları bir bir kapıyor |