...isyanımdırnasıl da umarsız çekip gittin yanımdan yaşanmışlıklar adına olsun dünüp bir defa bile bakmadan boynu bükük kaldım harabelere döndüm viraneler gibi yıkık öylece... bir seni getiren gemiye bir de seni benden götüren o arabaya bakakaldım bin küfür savurdum ardından... şimdi acılarımı satır aralarında öldürüyorum şiirin bir adın kaldı dilimde bir de içimi yakan o kokun... ayaklarımı ellerimi unuttum sadece bir kaç sus yüklü damla terketti usulca sen yorgunu feri sönmüş gözbebeklerimden... ateş soluyup alev kusuyorum aciz bir sızı şimdi sıcağın avuçlarımda çürümüş ağıt aminsiz dualarım yakarışlarım kanıyor o yangın büyüyor bir acın bir avuçta göz yaşı gözlerimdeki sen artığı eski sevinçleri yedi küle zindanlarında boğuyor damlayan isyanımdır... oluk oluk kanadım kanattım gökyüzünü yırtarcasına cehennem çukuru gözbebeklerimi kanattım İstanbul’u yakarcasına... içimde kıyamet artığı fırtınalar adı batasıca İstanbul bana kabir kadar dar geliyor martı çığlıkları yaramı tekrar tekrar kanatıyor hadi koca kent sana düştü bu nutfeyi cesedi musallasız kaldırmak vebalı gibi taş bağlayın ayaklarıma gömün beni selasız duasız künyesiz Sarayburnu açıklarına helalsiz gömün... Hasan ODABAŞI |