ardından
bir şeyler söylenebilinirdi elbet ardından
senin ardından hangimiz taşıdık sırtımızda çıplak tenimizi sen mi ben mi? biz asırlık çınar ağaçları değiliz günahsız, masum hiç değiliz. yelkenliyle okyanuslarda dalgalarla dans etmedik, sırtımızı dayadığımız bir ağacımızda olmadı çirkin kadınlar ve adamlar sevdik. kara tahtalara yazdık talihsizliğimizi tebeşir tozu yuttuk, ateşlendik. ne duyan vardı sesimizi nede gören vardı talihsizliğimizi. ardından, senin ardından kiralık katiller giriyordu rüyalarıma tüm umutlarımı birer birer vurup yaralıları ise benden kaçırıyorlardı ardından, senin ardından sıradan olmayı çok istedim az düşünüp çok uyumayı kahvaltı öncesi içtim sigaramı çayımı bol şekerli ne yapsam olmadı ne sen öldün ne ben |
kutlarım