Ölü Şairler"Es be kahpe rüzgar" hangi yönden esersen es! Adım nefes benim Durağı olmayan Yolu ki kehkeşan Hedefi sonsuz Bir defa yola çıktı mı Hiç geriye döner mi sonsuz Harfi şehsüvar olan Hecesi gürz Kelimesi kılıç Mısrası kalkan Bir defa düştü mü Görülmemiş ayağa kalkan Hesaba çekilmeyen akıllı gibi Şair delirmeli Bu meydana başını koyan Celladını beklemeli Ağlamasın inlemesin Ömür kısa Ölüm mukadder Kendine baksın Yâri ölü olan Gökleri bıraksın Toprağı kıskansın Yârini ölümsüzlükte seven Kalbine gömsün sonsuzluğu Gözyaşıyla kalbini sulayan İstese de yeşertemez tohumu Çünkü ölüler tohuma hasret değil Toprağı öldürür Mezarlıklarda çiçek sulayanlar Sadece şairi güldürür Yürü be şair Gürzünü al eline Talan et mezarlıklardaki çiçekleri Kılıcınla kes kökünden Kalkanınla kapat güneşini Yârin ölüyse de ölümsüzlükse de Kehkeşanlar anlamaz seni Deryalar dalga geçer derdinle Dinlemez seni dağlar taşlar Yanardağlar horon teper üstünde Seni ancak ölmüş şairler anlar "Es be kahpe rüzgar" hangi yönden esersen es! |